سیستم اعلام حریق متعارف و هر آنچه درباره آن باید بدانیم

تفاوت اعلام حریق متعارف و آدرس پذیر ، تفاوت اعلام حریق متعارف و آدرس پذیر ،تفاوت اعلام حریق متعارف و آدرس پذیر

سیستم اعلام حریق چیست؟ ، سیستم اعلام حریق چیست؟ ، سیستم اعلام حریق چیست؟

ضوابط اعلام حریق ساختمان ، ضوابط اعلام حریق ساختمان ، ضوابط اعلام حریق ساختمان

آشنایی با سیستم‌های اعلام حریق ، آشنایی با سیستم‌های اعلام حریق ، آشنایی با سیستم‌های اعلام حریق

اعلان حریق ، اعلان حریق ، اعلان حریق

سیستم اعلام حریق متعارف

این سیستم قدیمی­ترین سیستم اعلام حریق می­باشد که در این مقاله قصد به تشریح عملکرد آن را داریم.

کابل کشی در این سیستم به صورت شاخه­ای (شعاعی) می­باشد بدین شکل که دو رشته سیم جهت هر مدار

از کنترل پنل مرکزی خارج و پس از عبور از هر تجهیز (دتکتور، شستی یا آژیر) در یک نقطه تمام می­شود و چون

انتهای مدار باز است لذا بایستی با یک المان انتهای خط مدار را تشکیل داد.

المان انتهای خط بسته به دستور سازنده می­تواند خازن(با پلاریته یا بدون پلاریته)، دیود یا مقاومت باشد،

که معمولاً در اکثر برندهای المان انتهای خط مقاومت می­باشد.

نحوه عملکرد سیستم اعلام حریق متعارف

نحوه عملکرد این سیستم براساس افزایش یا کاهش جریان است بدین صورت که:

• افزایش جریان تا حدی مشخص به معنای کشف حریق (فعال شدن دتکتور یا شستی)،
• در این حالت یک چراغ قرمز رنگ روشن می­گردد.

نکته: منظور از افزایش جریان تا حدی مشخص بدین علت است که در هنگام عملکرد هر دتکتور یا شستی،

از دید مداری دتکتور و شستی به صورت یک مقاومت ۴۷۰ یا ۶۸۰ اهم مدل می­شوند و لذا این مقاومت با المان انتهای

خط موازی شده(طبق قانون مقاومت­های موازی، هرگاه تعداد مقاومتی با یکدیگر موازی شوند؛ مقاومت معادل از

کوچکترین مقاومت مدار، کوچکتر خواهد بود) و در نتیجه حاصل تقسیم، ولتاژ ۲۴ ولت به مقاومت ۴۷۰ یا ۶۸۰ اهم

جریان را تا حد قابل لمسی نسبت به حالت عادی سیستم افزایش می­دهد.

• حداکثر افزایش جریان به معنای اتصال کوتاه در سیستم می­باشد
  (سیم مثبت و منفی در یک نقطه از مدار به یکدیگر وصل شده­اند)، در این حالت یک چراغ زرد رنگ روشن می­گردد.
• جریان عادی به معنای حالت معمول سیستم می­باشد.
• صفر شدن جریان به معنای مدار باز شدن مدار می­باشد(المانی انتهای خط در مدار قرار نگرفته است،
  کابل یک تجهیز باز بوده یا کابل در رایزر یا بین تجهیزات دچار پارگی شده است)،
  در این حالت یک چراغ زرد رنگ روشن می­گردد.

در واقع دتکتورها و شستی­ها در حالت عادی غیرفعال هستند و زمانی که دتکتور یا شستی فعال شوند
، مدار آن بسته می­شود به عبارت دیگر این تجهیزات عملکرد رله­گونه دارند.

نکته: چراغ قرمز رنگ به معنای Fire و چراغ زرد رنگ به معنای Fault می­باشد.

کنترل پنل­های اعلام حریق با تعداد زون کشف حریق آن مشخص می­گردد به عنوان مثال ۱، ۲، ۴، ۸ و…
که حداقل بایستی دارای دو مدار آژیر باشد. البته لازم به ذکر که هر کنترل پنل دارای یک رله Fire،
یک رله Fault و یک منبع تغذیه ۲۴ ولتی (AUX) می­باشد.

سوال: در هر زون سیستم اعلام حریق متعارف چه تعداد دتکتور و شستی می توان جانمایی کرد؟

پاسخ اینکه در مورد شستی اعلام حریق محدودیتی نداریم، در مورد تعداد دتکتور بایستی ابتدا به توصیه سازنده عمل کرد
ولیکن اگر به راهنمای سازنده دسترسی نداشته باشیم بایستی جریان خروجی هر زون را بدست بیاوریم سپس
با توجه جریان مصرفی هر دتکتور می­توان حداکثر تعداد دتکتور را محاسبه کرد.

ضمناً شایان ذکر است که مراحل فوق در مورد تعداد آژیر مجاز در مدار آژیر صادق می­باشد.